Wszystko o wszystkim i jeszcze więcej

Nightgale

"Plac Zbawiciela" - reżyseria Joanna i Krzysztof Krauze
W rolach głównych :Ewa Wencel, Jowita Budnik, i Arkadiusz Janiczek.

Byłem na nim wczoraj i wróciłem z miesznymi uczuciami .
To znaczy nie co do wątpliwości odnośnie jego klasy .
Ta jest bardzo wysoka i film robi wrażenie .
Jest trudny i ciężki jak cholera .
Porusza tematyke niby znana a nieznaną .
Niby rodzina jak każda inna , ale jest drugie dno .
Mieszane uczucia miałem dlatego , że spodziewłem sie - czytajac zapowiedzi czegoś troche innego .
Może nie czegos na kształt "Długu" ale choc troche zbliżonego.
Tymczasem wątku wokół którego jak mi sie wydawało film ma sie toczyć było bardzo mało .
Praktycznie całośc filmu to opowieść o tragedii rodziny .
Tragedii jakich wiele w naszym (a zapewne nie tylko) kraju , ale nie widzimy ich dopóki nie dotkną kogoś nam bliskiego bądź nas samych .
Ja spodziewałem sie czegoś innego ale bynajmniej nie wyszedłem zawiedziony .
W zasadzie wyszedłem ze ściśniętym gardłem .
Krauze znakomicie potrafi operować emocjami widza .
Aktorzy są wyraziści i przekonujacy .
Bohaterowie hmmmm.....to majstersztyk scenarzysty.
Nie ma postaci jednoznacznie dobrej i jednoznacznie złej .
Cała trójka głównych bohaterów ma swoje czarne i białe strony .
I ciężko jednoznacznie zdefiniowac kto tam jest zdecydowanym negatywem.
Ja mam swój typ ale ktoś sie z tym może nie zgodzić.
Generalnie film dobry , i wart obejżenia ale pomimo to raczej bym go nie polecił .
Jest makabrycznie dołujący .
Może spieprzyć najlepszy humor .
A jak sie go obejży w kiepskim nastroju to grozi krwawą depresją .
Ja miałem wieczór schrzaniony .
Jedno jest pewne , film daje do myślenia i skłania do refleksji.
Jak ktoś lubi kino tego typu , czyli trudne , ciężkie i drastyczne to niezawiedzie się .
Tyle odemnie .

Jasna

Od jakiegoś czasu ważniejszym od tego, czy teoretycznie film czy muzyka są dobre, jest dla mnie, co mi on robi. Jaśli zaczynam się źle czuć, przerywam. Nie chodzi o uciekanie od ważnych spraw. Po prostu niektórzy pokazują ważne lub "ważne" rzeczy w jakiś jadowity, toksyczny sposób. Nie oglądam na przykład programów typu "uwaga" i podobnych, z reportażami pełnymi zawiedzionych ludzi lub wściekłych wypowiedzi. Człowiek nie czuje się potem czysty, nawet jeśli dopiero co brał prysznic. Czasem włączałam tv na dobranoc, a potem ciężko spałam. Po co tak. Skoro mogę wybrać wiersz i śnić o spokoju i święcie.
Wybieram Spokój i Łagodność. Tymi środkami też można opowiedzieć świat. Ten sam świat. Ale tworzy się nowy, inny. Jaśniejszy. Bo nasze słowa go przemieniają, uspokajają, tonizują. Zauważyliście?

Cleopatra

Owszem - JASNIUTKA, ale.... Niestety, nie da sie i nie wolno nam odcinac sie od tego swiata. Jestesmy jego czescia, a to znaczy, ze skazani jestesmy na stykanie sie z tym co nas otacza. A ze wiecej wokol nas zla niz dobra (niestety), to nic dziwnego, ze sluchajac czy ogladajac wiadomosci, slyszymy wiecej zlego - jak dobrego. To jest nasza codziennosc.

I nie da sie od tego uciec. Nawet stosujac taka swiadoma "izolacje" przed zlem, ono i tak nas dopada. I faktem jest, ze im wiecej przed nim uciekamy, tym czesciej ono nas dopada. Jest jakby nieodlaczna czescia naszego bytu.

Wprawdzie mamy ten komfort swiadomego wyboru, ale nie da sie tak calkowicie od "czyhajacego wokol zla" odciac. Niestety.... Wink

Nightgale

campari

To był jeden z prawdziwszych filmów, jakie oglądałam. Jeśli wiecie o co mi chodzi. Bohaterowi z krwi i kości, tacy którzy mogliby być moimi sąsiadami, którzy mają problemy jak tysiące innych ludzi. Dla mnie zło nie jest tematem tego filmu, tylko no właśnie stosunek do innych ludzi, nawet najbliższych, których często tak naprawdę mamy gdzieś i niszczymy własnym egoizmem. To chyba najbardziej palący problem naszego społeczeństwa - nieludzki stosunek do innych ludzi.

Rozowa

Jak dla mnie totalne mistrzostwo swiata. Ale nie mozna tego filmu bez emocji obejrzeć. Wywarca flaki. Dosłownie.

labo

swietny film, polecam:)