Wszystko o wszystkim i jeszcze więcej

Dawid

chłopak w twoim wieku - Lucyna Rams

umarł właśnie wpatrzony w sufit udając, że pomylił
pokoje.

na zachód od hospicjum kwitną drzewa – życie. pożegnałam
20 osób - tlenu zabrakło, kiedy spuchł w nich, wylewając oknem
nadmiar zaskoczenia. bóg zamiatał korytarze rozdając
uśmiech małolatom – podobno niejeden zachłannie wdychał
powietrze – trącając zardzewiały stojak na kroplówkę. on osaczy
dziewczynkę lepiej niż słowa.

pod wieczór wyślę list - bo takie kontakty bywają przelotne
i zapośredniczone - akt zgonu, zmięty obrazek, kilka fotografii
i na dokładkę słoik dżemu, którego nie zdążył zjeść. po kolacji
wymowa jest obca – przejdę skądś dokądś bo przecież się chce
w centrum własnego miasta – w twoim śnie jest inaczej.

Jasna

Ariel, spodobał mi się twój pomysł.
A wiersz... Cóż, poruszający. Uważałam, by nie poczuć zbyt dużo...
przecież dziś takie piękne Słońce...

Ale duszom dziś odchodzącym jest chyba lżej.
W ich Światach dziś jest na pewno Niedziela...

Dawid

Krystyna Myszkiewicz - Matki

one są po to by rozumieć
odplątać to w sobie jest zadaniem na wiele lat
wszelkie próby odczyniania czasu z uwarunkowań
to ślepa uliczka

kołysałam się do towarzystwa kiedy opowiadała

pokazywała otarcia na szyi - dowód rzeczowy

jakoś później trudniej o beztroską zabawę z innymi dziećmi
rozhuśtanie do podbitki radość berka czyste spojrzenie

pisałam pod jej dyktando listy o tym jak bardzo go nienawidzę
aż uwierzyłam
czy lepiej do niego trafiały pretensje które za nią wypowiadałam?
obracały się w moje siniaki i może było jej z tym raźniej

jestem ukształtowana według jej widzenia

będę czuwać tygodnie przy jej zwłokach
malować czarne linie brwi i czerwone linie ust na sinym ciele
sprawdzać czy jest zimna i czy już mnie nie kontroluje

Dawid

Marcin Świetlicki

Nie dam tytułu

Śmierć ma walkmana.
Jest w ciemnym przedziale
dla nie palących. A cały pociąg rozjaśniony, pełny
spoconych, piwem się pocących.

Śmierć ma kobiecą intuicję. Oczy
utkwiono w moich oczach niewidząco. Oczy
spotykają się w szybie. Nikłe światła wszystkie
za oknem. Małe miasta jak małe cmentarze.

Duże miasta jak pożar. Tu trasa się kończy.
Iść żyć. Udawać cząstkę społeczeństwa.
Robić. Najpierwszy umrze język. Nie
wierzyć.

Pieśń profana

telefonu, żetonów i brata bliźniaka,
ojca i matki, bezpretensjonalnej
oraz ślicznej i mądrej żony, łóżka i kościoła,
dzieci, kuchni, wakacji, wanny i przeszłości,
przyszłości oraz wyrzutów sumienia
- miłość nie ma.

Druga pieśń profana

Jak zwierzęta.
Bez telefonu.
Bez samochodu.
Bez wstydu.
Bez komputera.
Jak zwierzęta.
Nie odróżniający seksu od miłości.
Nie odróżniający prymasa od premiera.
Z tylko jedną ambicją: zasnąć
W cieple.

czarnooka

hmmm ariel... cos mi sie zdaje ze trza kiedys na forum zrobic porzadki... bo w innym watku tez sie zameiszcza czyjas poezje?... wiec an czym ma polegac to ze tu zrobiles temat nowy z poezja? tj czym sie rozni..ja zaczynam sie gubic.. juz

Jasna

Na tym to polega, że tu poznajemy nastroje Ariela i akurat jego, i nie jest to temat do którego wpisujemy wszystko od wszystkich. Mnie się pomysł podoba. Podobne są tylko dwa inne wątki - sentencje - głównie innych ludzi, (a trudno te wiersze zaliczyć do sentencji) i "Porozmawiajmy lirycznie", gdzie głównie zamieszczamy własną twórczość. Myślę żę temat mógł przyjść Arielowi już przy Spóźnionych Kochankach, gdzie fragmenty powieści trudno było gdziekolwiek "przykleić" Very Happy

Osobiście bardzo mi się podobają elementy blogowe na tym forum: GM ze zdjęciami i grafiką, Cleo z Egiptomanią i fotografią, itd. Bez zakładania swoich kilku blogów można przedstawić się tematycznie, i zaprosić do dyskusji akurat tych ludzi którzy są na tym forum. Popieram.

Ariel w tym wątku jest gospodarzem i ma prowo robić co chce, zwłaszcza że regulamin zna najlepiej z nas Very Happy

Dawid

No jak głosi tytuł kategorii: Książki i Poezja więc o książkach i poezji tutaj, myślałem nad przeniesieniem tutaj "porozmawiajmy...", ale wyleciało mi z głowy.
A więc w mojej czytelni ja zamiaszczam to co mnie się podoba i byłbym wdzięczny za komentarze do wiersz. Zachęcam do zakładania własnych czytelni Wink

Dawid

Limba
Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Samotna limba szumi
na zboczu stromem,
U stóp jej czarna przepaść
zasłana złomem.

Wkoło się piętrzy granit
zimny, ponury,
ponad nią wicher ciemne
przegania chmury.

W krąg otoczona taką
pustką okrutną,
samotna limba szumi
bezdennie smutno...

A to wiersz dzięki któremu wygrałem konkurs. Tylko że już kompletnie nie mam pojęcia co o nim napisałem

Jasna

Cieszę się że zamieściłeś szczęśliwy wiersz. Ale Ariel, co tu tak smutno... ???

Dawid

Tak lubię. NIe wiem sam czemu.

Jasna

Mam nadzieję że po "okresie niebieskim" nadejdzie "okres różowy" Very Happy

Dawid

Hmm, jeśli coś znajdę

Jasna

nie spiesz się, samo przyjdzie Very Happy

Cleopatra

Nie mam pojecia dlaczego CZARNA neguje czytelnie ARIELKA.... Mnie sie rowniez podoba to, ze w tym temacie moge poczytac sobie tworczosc jednego autora. Latwiej sie "wgryzc" - ze tak powiem w temat i wyczuc intencje autora, jego nastroje, przeslanie. To jest, ze tak powiem osobiste wyrazanie tego, co sie w nas samych dzieje. Calkowicie popieram!!!

Co do wierszy, ARIEL - dla mnie sa dobre bo przemawiaja do mnie. Wyczuwam w nich twoj nastroj, odczucia. Umiesz ladnie ubierac w slowa to, co czujesz.

Czekam na dalszy ciag... Razz

czarnooka

a mi sie nie podoba ja sie gubie
za bardzo podobne watki...
jak widac wysiadam malo tu zagladam..