Wszystko o wszystkim i jeszcze więcej

Gajusz Mariusz

Jako student przygotowujący się do pracy nauczyciela - czyli osoba jeszcze się ucząca i już nauczająca zgadzam się w 75% z powyższą notką. To prawda, że wiele zależy od podejścia nauczyciela oraz metod, jakie w swojej pracy wybierze. Dlatego swego czasu napisałem ciekawy artykuł traktujący o tym, że przed podjęciem studiów powinny być prowadzone testy sprawdzające predyspozycje osoby do wykonywania danego zawodu ( nie zależnie od kierunku studiów) Oczywiście testy powinny być dostosowane do poszczególnych kierunków (a później zawodów).

To, że nauczyciele są źle przygotowywani do podjęcia pracy to częściowo prawda, bo na niektórych uczelniach zajęcia metodyczne są traktowane po macoszemu lub o zgrozo nie ma ich wcale.

Jeżeli chodzi o wspomnianą wyżej elektrotechnikę to ciężki przedmiot i jeżeli nauczyciel pokpił podstawy to uczniowie faktycznie nic nie zrozumieli (wiem z doświadczenia)

Nauczyciele w większości przypadków faktycznie boją się niewygodnych pytań i uczniów samodzielnie myślących. Wynika to z faktu ich niedokształcenia jak i założeń programowych ( a co za tym idzie braku czasu na dyskusje), Co oczywiście jest wielkim błędem, dlatego należy walczyć z systemem. Nowo uczeni nauczyciele mają w programach metodycznych jak postępować z uczniami, ( więc nie spodziewam się sytuacji, że nauczyciel powie siadaj jedynka, bo uczeń ujął odpowiedź własnymi słowami.

Problemy powyższe zostały dostrzeżone i my (przyszli nauczyciele jesteśmy uczeni jak sobie z nimi radzić). Ale co zrobić z tym, którzy już uczą?

Pamiętajmy też, że nauczyciel to tylko przewodnik w drodze ucznia do wiedzy i jeżeli uczniowie nie będą się uczyć to nawet najlepsze metody i podejście nauczyciela nic nie da.

Arielku wrzuć proszęlink do tego artykułu. Chetnie i tam się wypowiem z góry dziękuję.

Dawid

[link widoczny dla zalogowanych]

W liceum miałem polonistkę, która już powinna być na emeryturze.
Po szkole chodziły plotki jak to u niej na lekcji dziewczyna interpretowała wiersz, ogadała się bidula, a pani Ś. na to:
- gówno prawda, siadaj - jedynka.
No i też z doświadczenia wiem, że u niej trzeba było recytować wszystko tak jak ona, nie można było dodac nic od siebie, wychwytywała to automatycznie, skoro przez ileśtam lat korzystała ze swoich notatek.

Gajusz Mariusz

Dzięki za link. Tylko mi tu bez panów proszę. Laughing

To już nie jesteśmy na ty?? Dawidku??

No właśnie o tym mówię, że nauczyciele tzw. Starej daty mają złe metody i podejście. Ale to zrozumiałe większość nie miała metodyki nauczania. Sam miałem podobną polonicę w podstawówce ( ba nasz nawet nas biła linijką po rękach, terroryzowała i prześladowała nawet nerwicy się nabawiłem tak się jej bałem), Ale to już przeszłość.

Dawid

Szrmancko chciałem Razz

Mariuszu

W II gimnazjum miałem polonistkę zaraz po studiach (mrrr Cool

) ta to miała podejście, nie wiem czy 2 była w klasie jakaś na koniec roku.

Gajusz Mariusz

No spoko szarmancki Arielku.

hehe w II technikum też miałem polonistkę po studiach. Jaka cisza i spokój w klasie była jak założyła nogę na nogę (a była w mini). U mnie w klasie to był wyjątek bo strasznie niesubordynowani byliśmy.

Jasna

Jestem lektorem (lekcje indywidualne lub w dwójkę), uczyłam też przez rok w szkole, potem uciekłam przerażona zwałami papieru i "ścieżką rozwoju zawodowego" czy jakimś tam innym fikcyjnym zbieraniem pieczątek i dokumentów. Dzieci to tam nie bardzo na pierwszym miejscu były... raczej jako problem i hałas na przerwach mogły być odbierane przez nauczycieli nie z powołania. "Powołanych" na szczęście też udało mi sie spotkać, dlatego jakoś tam przeżyłam Very Happy

.

Dzieciaki biedne, za dużo ich w klasie, nie ma szans żeby zająć się każdym bo wtedy cała klasa odjeżdża uwagą a jakiś zartowniś zdobywa łatwą publiczność...

Dzieciaki miały zadziwiająco dużo własnych problemów które przesłaniały im potrzebę kształcenia się, smutne szukały sposobów zapomnienia w co najmniej potyczkach słownych.

Nauczyciel który opanuje stadko rozwrzeszczanych, sfrustrowanych, nie mających często warunków do nauki dzieci musi mieć po pierwsze chęć nauczania i niesienia pomocy, a po drugie charyzmę, bez której dzieciaki nie będą chciały nawet na niego patrzeć. Wewnętrzna prawda, szczerość i konsekwencja to cechy które dziaciaki natychmiast wyłapują - jeśli je masz - lgną do ciebie. Jeśli ich nie masz, przepadłeś w szkole.

Nauczyciel musi być osobowością. Kimś niesamowitym, niezwykłym. Musi mieć zainteresowania, własne życie. Przynosić to życie do klasy, opowiadać jak świetnie można się w życiu bawić, w bezpieczny i piękny sposób. Uczyć piękna literatury. Brać na wycieczki. Rozumieć filmy. Ludzi. Kolegów. Umieć rozpoznawać ptaki po głosie. To musi być ktoś! A nie doktorek po historii który nic nie zna oprócz rozpadajacych sie książek i obiadów u mamy.

Tak, nauczyciel to 90% sukcesu. Tak, zmotywowany uczeń to 90 % sukcesu.
Bo najwspanialszy nauczyciel niewiele wskóra jeśli uczeń tej wiedzy nie chce (choć są na to sposoby - vide minispódniczka Very Happy

), a i motywacja ucznia nie wystarczy jeśli nie zrozumie wykładu.
O.

Pozdrawiam Very Happy

Cleopatra

Hmmm.... ja rowniez mialam w szkole podstawowej np. nauczycielke jezyka polskiego w podeszlym wieku i.... Dzieki jej sercu jaki wkladala w nasza edukacje, pokochalam ksiazki (ktore wprost "zjadalam"), nauczylam sie poslugiwac nasza piekna ojczysta mowa jak i starannego pisania. Do dzisiaj pamietam jej zdanie:nie musisz pieknie pisac, ale pisz czysto i wyraznie, aby kazdymogl cie odczytac. I miala racje.

Dlatego tez uwazam, ze nie wiek sie liczy, ale podejscie do ucznia i metody nauczania. To wlasnie pani Ciecwierz zawdzieczam to, ze nauczyla mnie nie tylko poprawnie pisac, ale przede wszystkim przelewac moje mysli na papier, ujmowac zagadnienia w logiczny tok itd, itp. Nigdy nie wymagala od nas streszczenia utworu, wiersza czy lektury wg. utartego schematu. Wrecz odwrotnie, zawsze wymagala od nas wlasnej oceny i pogladu na przedstawiane zagadnienie. Zawsze byla dyskusja.

Podobnie bylo z nauczycielem geografi. Fakt, jezdzil po calym swiecie i potrafil ciekawie dorzucac do tematu lekcji swoje prywatne wiadomosci o danym kraju.

Historia tez byla moim ulubionym przedmiotem, bo umiejetnie byla ona nam przekazywana i z wtracanymi roznymi dodatkowymi ciekawostkami.

Mysle, ze nie wiek nauczyciela odgrywa w nauczaniu role, ale metody nauczania. Wink

Jasna

Oczywiście że wiek nie ma nic wspólnego z nauczycielstwem. Tylko tyle że statystycznie jest prawdopodobnie więcej fajnych młodych niż "starych," bo ci z różnych powodów czasem z czasem "osiadają." Uczy się umysł, osobowość i to, czy umie się porwać uczniów, wzniecić zapał.