Wszystko o wszystkim i jeszcze więcej

Jasna

Wymyśliłam ten temat, by pisać o tym, co myślę na temat życia, tego co właśnie odkrywam, co jest dla mnie ważne. Będzie to w pewnym sensie blog filozoficzny, a zakładam go tu, bo ciekawa jestem Waszych konkretnie opinii i rozmów akurat z Wami. Tu będę się czuła u siebie, nie narzucając opinii, wyrażając siebie. Zapraszam.

Jasna

Odkryłam dziś, jak bardzo ważne jest, by każdego dnia, ale to każdego, zrobić, przeczytać, przemyśleć, coś ważnego.
Czy zdarzyło wam się czasem poczuć, że dziś jesteście mądrzejsi niż zwykle, że widzicie rzeczy z wyższej perspektywy? Łatwiej jest podjąć decyzję, przejrzeć zamiary człowieka, interes schowany pod płaszczem zainteresowania etc, zrozumieć matematykę.

Na takie wyżyny wspinamy się, mniej lub bardziej świadomie. Dotarło do mnie, że można się starać utrzymać tem mądry stan. Ale trzeba w tym celu nie tylko być skupionym i nastawionym na świadome postrzeganie świata, ale i dostarczać sobie bodźców: przeczytać fragment pism Da Vinciego, artykuł z najnowszej fizyki czy astronomii, zajrzeć do klasyki literatury - ale wciąż z wyższą świadomością, nie pobieżnego czytelnika. Zastanawiając się, co dana wypowiedź/ odkrycie naprawdę znaczy dla człowieka. Dla mnie.

Jasna

Hej Oka, wiem że to nie dla wszystkich. Ale też wiem, że są ludzie którzy czytają wypowiedzi na tematy filozoficzno-życiowe z zaciekawieniem, i im dedykuję te wpisy.

Pozdrawiam,

Jasna

czarnooka

hahah tak to bylo krotkie tresciwe i zrozumiale... hahahah... jasna dzieki.. czasem mnie trzeba tak potraktowac.. Wink

... chybaprzemeczona jestem bo widze ze staje sie marudna... Wink

i sie czepiam.. Wink

a z takich wywodow.. to ostatnio stwierdzialm ze nic nowego na forum nie wnosze.. Wink

... oo.. mam lekki kryzys.. a racze za duzo na glowie by pomyslec cos jeszcze.. Wink

musze regenerowac sily.. Wink

gibemarvel

Czoka, trudno cos wnosić jak tu nikt ostatnio nie bywa prawie.. Tzn wnosić można, ale kiedy nie ma reperkusji to raczej na nic..

Jasna, to prawda, że warto codziennie zrobić/pomysleć/zaplanować coś istotnego; czasem mam takie dni, kiedy jednak nic takiego się nie zdarzy (co wiem, oczywiście moją winą), wtedy kładę się spać z totalną pustką i wiem, że ten dzień był stracony.. zasnąć, zapomnieć o nim i nie powtarzać tego błędu dnia następnego..

Gajusz Mariusz

A czy to nie zależy od naszego nastawienia do świata.
Bo jeśli wstajemy z pozytywym nastawieniem wówczas jesteśmy skupieni. Z negatywnym nastawieniem nic nam się nie chce więc i wyżyny są dla nas nie osiągalne.

Co wy na to ??

Jasna

Dzięki za odzew Smile

CzarOka (samo Oka zdaje się nie bardzo Ci pasowało?), wiedziałam że jesteś mądra! Nie każdy umie tak potraktować samą siebie. Pozdrawiam bardzo serdecznie.

Nasze nastawienie zależy od tego, gdzie powędrowaliśmy nocą. A plan podróży można ustalić przed zaśnięciem!

A propos tego, co wydarza się w ciągu dnia:kilka dni temu zauważyłam że już drugi raz w ciągu dnia mój wzrok pada na napis "uwaga," w różnych miejscach. Więc zaczęłam uważać. I, oczywiście, zadawać sobie pytanie, "na co"? Skoro zadałam pytanie, nadejdzie odpowiedź. Czekam, uważnie się rozglądając. Oczywiśncie, w międzyczasie, idę do pracy, załatwiam sprawy itd. Ale filtr poznawczy, jak pewnie powiedziałby Bart, mam nastawiony na ciąg dalszy informacji ze świata zewnętrznego. POnieważ nic się nie wyjaśniało, przedłużyłam swój alert do wieczora - coś przecież musi to znaczyć, skoro ten sam znak jest potwierdzany kolejnymi, tyle że bez szczegółów. Wieczorem wyjaśniło się, dlaczego wcześniej nie mogłam uzyskać dodatkowych informacji. Bo wszystkie informacje były u osoby którą odwiedziłam!. Jedno spojrzenie w pewne miejsce w mieszkaniu było odpowiedzią, dobierałam tylko szczegółów. Rzeczywiście okazało się że to ważna sprawa i właśnie na ten czas. A zauważyłam jej znaczenie tlko dzięki temu, że postanowiłam pamiętać o porannym ostrzeżeniu przez cały dzień. Przy tym taki drobiazg że rzucający się w oczy plakat PZU "jedź wolniej" ostrzega przed drogówką z suszarką, to drobiazg... Very Happy

ale prawdziwy!

Jasna

Odkrywam. Poznaję. Kojarzę. Sięgam miejsca mądrości w mózgu moim. A ono cieszy się moją tam świadomą obecnością. Powrót syna marnotrawnego? Znów. Na zawsze! Boże, daj stamtąd wspinać się bliżej do Ciebie.

To takie wyzwalające, myśleć ponad. Ponad szarością, stereotypem, masą, pracą, musem...

Stąd... tak blisko do wolności!

Jasna

Robiłam zdjęcia. Piękne, Słoneczne Niebo. Światło złote sfruwające na ziemię. Jasno.

Minęła chwilka. Słońce za chmurką, kontras silniejszy. Światło przebijające się przez szare chmury rozświetla smugą drogę na ziemię. Smuga jest wyraźna, widoczna. Nie tak jak wcześniej, gdzie oko wprawione być musi by dostrzec że jest.

Refleksja. Kiedy wszystko w jednakim kolorze, nie widać nic. Gdy dobre to, Pięknie. Lecz u nas, tu... Większość ludzi żyje w odcieniach szarości, dlatego nie wiedzą już czasem, a serc nie słuchają, co dobre a co nie. Dlatego jest czas Aniołów młodych i "starych," by podnieśli głowy i obudzili się. Trzeba Światła, by inni mogli za nimi iść. Trzeba nam Przewodnika...

czarnooka

jasna te slowa przypomnialy mi filozofie platona.. a szczegolnie koncepcje jaskini - idei dobra... Wink

Droga dojścia do idei dobra: zmienne cienie to byty, jaskinia to świat empiryczny, kajdaniarze to ludzie, kajdany to zmysły (ograniczają poznanie, ale umożliwiają też poznanie), ogień to ziemskie słońce (pozwala lepiej poznać zjawisko), słońce to dobro.
Kajdaniarze widzą cienie, ograniczają ich kajdany, by lepiej poznać zjawisko. Natomiast gdy się odwrócą w stronę ognia to zobaczą, że istnieje inna rzeczywistość niż do tej pory widział. Która jest prawdziwa? Kajdaniarz musi się (przyzwyczaić) przekonać, że to jest bardziej prawdziwe. Kajdaniarz uwolniony od kajdan wychodzi na zewnątrz i tam oślepia go słońce. Schodzi znów i dzieli się wiedzą i tu kres ludzkiego poznania, próbuje przekonać, że to co widzą to złuda.
To, co poznajemy za pomocą naszych zmysłów poznajemy fałszywie (nie do końca istoty rzeczy), gdyż zmysły nas ograniczają (ale jednak poznajemy), gdyż takie są możliwości naszych narzędzi poznawczych. Natomiast inne są możliwości poznawcze naszych zmysłów gdy poznajemy zjawiska, gdy jest światło (słońce), a jak jest ciemno. Stąd inne poznanie zjawisk i inne narzędzia poznawcze, gdy brak światła i nie ma możliwości lepszego poznania. Natomiast najważniejszą wiedzą dla człowieka jest dobro, a jak wiemy co dobre to wiemy wszystko. Poznanie zjawiska nie utożsamia się z poznaniem idei.
... jesli chodzi o ta szarosc... i jakby dopuscic slonce.. to calkiem zmienia poglad na swiat... Wink

pozdr...

Jasna

Czoka... Ładne Smile

I miło się czyta!! Dzięki za wysiłek Smile

Czytam właśnie Platona...

czarnooka

jasna tego ci nie powiem.... Wink

.. ale milego studiowania po angielsku.... Smile

Jasna

Woow... Mam dwie godzinki bycia w szanownym towarzystwie mnie samej... Co za niezwykła uczta... Mogę czytać co zechcę, zanurzyć się w myślach, posłuchać muzyki... A wszystko to dlatego że ten czas sobie otwieram... Cudowne.

Pozdrawiam Very Happy

Jasna

Wjechałam na estakadę w drodze powrotnej do domu. Zobaczyłam niezwykłą szczelinę w chmurach które zasłały całe niebo. Światło wylewało się z niej jedwabną, wielopasmową smugą. Wszedzie szarość; jasność tylko tam. Wjechałam do garażu, załatwiłam płatności, i coś mi powiedziało bym podjechała na górę, bo z mojego pięterka nie zobaczę - zasłaniał tę stronę blok.
Wjechałam na 12 piętro. Oko nadal było na niebie, tym razem w kształcie muszli ostrygi. Perłą było Słońce. Miałam wrażenie że można wpłynąć w jej przestrzeń. Ogarnął mnie spokój i uniesienie. Trwałam tak czas jakiś, myśląc, że aparat jest w domu...
Chłonęłam widok wspaniały.
Wróciłam do mieszkania i zdziwiłam się półmrokiem jaki tam panował. Tak, wszędzie było przecie szaro... "Tylko ja" wiedziałam że jest jasne miejsce, bo właśnie w nim byłam... A ci którzy "nie mieli czasu" spojrzeć w niebo nie mieli pojęcia że to wielka chwila...

Jasna

Czasami myślisz, "Ojcze, nie jestem godna..."
... a gdyby Ojciec odpowiedział na to "Moja droga, jesteś ostatnią, na którą czekamy..." Question