Wszystko o wszystkim i jeszcze więcej

Cleopatra

ARIEL - kazdy widzi to, co chce widziec. Wszystko zalezy od tego, w jakim nastroju i nastawieniu czytamy. Ja widze tam raczej zyczenie blogoslawienstwa, ale... moze inni inaczej odbieraja.???

PS. Ciesze sie, ze mimo skojarzenia z ukrzyzowaniem, podoba ci sie.

Dawid

Pssst. Pierwsza część mojej poprzedniej wypowiedzi tyczyła się mojego Smile

A druga Twojego Smile

Twój jednoznacznie kojarzy mi się z błogosławieństwem. Się nie dogadaliśmy Smile

Cleopatra

Rozmawial gluchy z niewidomym !!!

Ale sie dzieki temu usmialam do lez Razz

PS. A w przyszlosci, poprostu musisz sie prezyzyjniej wyrazac, aby bylo jasne co do czego skojarzyc. Razz

Dawid

Mi się wydawało, że jest czytelnie Smile

OK powtórzę się: nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło

czarnooka

jak to ariel a mego postu nie czytal????... ja dostrzeglam!!!!...ten bol...

Dawid

chyba przeoczyłem, wracam...

Cleopatra

To jest tak, jak dzieci nie spia we wlasciwych porach - ARIELKU...

Ale nie martw sie.... Takie to juz nasze czasami przerabane zycie, hihihi Razz

PS: CZARNA... a ty jeszcze nie spisz????

Dawid

ariel ma depresję i nie chodzi do szkoły, słucha Nirvany i zasypia późno

czarnooka

ups ide.. wciagnela mnie ejdna stronka hihih... Wink

.. ale juz oczy odmawiaj wspolpracy to juz nie tylko mozg... Wink

.. wiec papaapa...

Dawid

papapa

Jasna

Cleo, do Twojego wiersza mogę dodać - uwierzmy w to tylko, bo tak jest...

Panie,
ześlij Słowo
otwórz dusze ludzkie
by Prawda w nich rozkwitła
i zobaczyli siebie

Podnieś ludziom głowy
przypomnij że są tu
tylko z Woli Twojej

że wartość mają tylko
słowa, czyny takie
co ku Tobie wiodą

zabierz karuzele
zabaw, zapatrzenia
rozmów, udawanie,
uciekanie od Ciebie

wiesz, co oni myślą?
są pewni że żyją
myślą nawet że wierzą
myślą że są dobrzy
i nic nie winni światu

Boże naucz ludzi patrzeć
i wreszcie rozumieć
podnieś ich Świadomość
spraw, by szansę
sami sobie dali…

niech poczują Prawdę
napełnią się Nadzieją
a pójdą za Tobą
bo zobaczą Drogę

Powiedz im o Duszy
Niech prowadzi prosto
Niech chcą się obudzić

niech im jasna myśl zaświta
niech szukają prawd w sobie
a nie tyrad tych co zgubieni
w ciemnościach własnych krążą

Daj Boże ludziom pewność:
to, że mogą, dotrą
mają prawo szukać
własnych odpowiedzi…

Obudź, proszę, Ludzi…
Niech chcą w Ciebie uwierzyć…

gibemarvel

Cleo, Jasna, miło mi, kiedy wchodzę tu i widzę, że mam szansę zarazić się bezwzględnym optymizmem Smile

dziękuję Wam:) niedługo żadne antidotum nie zadziała heh Very Happy

Cleopatra

JASNA - czytajac Twoje wiersze znalazlam w nich to, co od lat we mnie tak gleboko tkwi - ta tak prosta az do bolu prawda, ktora na co dzien staramy sie od siebie oddalic. Ale dzieki Bogu, jestesmy hojnie obrarowani juz od urodzenia tzw. sumieniem, ktore budzi sie w nas szczegolnie wtedy, gdy cos zrobimy wbrew naszym zasadom.
Czesto tez budzi sie w nas ta nieprzemozona sila do modlitwy, kiedy nam jest bardzo ciezko na duszy, czy tez jestesmy tak szczesliwi, ze chcemy sie tym szczesciem dzielic z calym swiatem.
Naprawde milo mi sie czyta twoje strofy - pobudzaja do refleksji, a jednoczesnie umacniaja wiare (przynajmniej we mnie), ze jeszcze istnieja ludzie co podobnie mysla jak ja i ze ludzkosc nie jest jeszcze calkowicie stracona na tym ziemskim padole.

Chcialabym zadedykowac Wszystkim Wam ten wiersz, ktory jest mi bardzo bliski.

Zrywać Niebo

Ze wszystkich źródeł wiedzy o Niebie
najhojniejszym była natura...

Zrywać Niebo
to jakby czynić z ziemi ołtarz,
na którym nie zabraknie człowiekowi
ani chleba, ani miłości. Zanim chleb na ołtarzu
zespoli się z Miłością, już wcześniej łany zboża
uduchawiają się pięknem kwiatów.

Chleb i Miłość, zboże i kwiaty,
praca i piękno to podstawowe elementy
urzeczywistniającego się Nieba na ziemi.

Chleb na ołtarzu krwawi miłością -
spostrzegaj świat oczyma pełnymi zachwytu,
a tajemnice Nieba odsłoni Ci ziemia.

Roman Mleczko

GM - oby to sie stalo jak najszybciej, ja zycze CI tego z calego serca !!!

Gajusz Mariusz

Świerk (F. Nowicki)
Los go rzucił na skałę nieczułą a hardą;
Wsród kurhanów praczasu, wśród górskich rozłomów
Ćwierć wieku ten świerk pośród śniegów, burz i gromów
Prowadził bój rozpaczny o swą bytność twardą.

Gór tytany nań patrzą z kamienną pogardą
On, młodzieniec, żyjący pył, atom atomów,
Życie wszczepiać chce pośród ich martwych ogromów,
Ku słońcu dąży głową młodą, tęskną, hardą!

Darmo zimny głaz tuli w korzeni ramiona
I czepia się z rozpaczą piersi skał świerk młody -
Gniewnie góry wód orkan cisnęły nań z łona.

Bój zaciekły, lecz krótki, z paszczą wściekłej wody -
Trzasnął świerk... upadł... fala go zmiata spieniona...
I drzemie znowu pusty nekropol przyrody.

I byśmy mieli jasność to nie wyraz mego pesymizmu.
Ostatnio nawet odzyskałem swój stary optymizm
A wiersz mi się podoba dlatego go wam zamieszczam....

Jasna

Cleo, dziękuję Very Happy

Ja lubię czytać Twoje Bajki Smile

Są głębokie, i czasem łezkę uronię, choć nie lubię smutku
Zastanawiałam się czy zamieścić ten ostatni, najnowszy wiersz, bo wolę zarażać optymizmem Smile

Ale czasem i refleksja jest potrzebna..